Onderweg en aangekomen; Namasté!
Blijf op de hoogte en volg Patricia
18 Oktober 2012 | India, Delhi
Een nieuwe reis, een nieuwe kans. Om een blog bij te houden that is. De vorige keer lukte het me welgeteld 2 weken, maar wie weet :P
Daar gingen we dan, 's Ochtends afscheid genomen van Erwin, vreemd om te beseffen dat we elkaar zo lang niet zouden zien. Dat besef was er dan ook nog niet echt, ook bij het afscheid nemen van mijn familie op het vliegveld was het besef er nog niet.
Maar daar gingen we dus. De vlucht was alles wat je liever niet hebt tijdens een vlucht, huilende baby's en mensen voor je die denken dat je het fijn vind dat je op hun schoot komt liggen voor 7 uur achter elkaar, zover hun stoel naar achter ging :P Maargoed, allemaal overleefd en daar kwamen we het vliegveld binnen. De geur die ik rook veroorzaakte een glimlach op mijn gezicht en een kriebel in mn maag. Alle herinneringen van een jaar geleden in India kwamen in een klap terug en de vlucht was ik vergeten! Die glimlach is ook niet meer weggegaan, niet tijdens de chaotische rit met een paar bijna botsingen naar het hostel, niet tijdens het staren van de mensen hier naar me en niet tijdens het eerste dutje in het hostel.
De eerste dag maar eens geregeld dat we ook nog verder zouden komen dan alleen Delhi, na een hoop gedoe, me constant afvragen of degene die je spreekt de waarheid verteld en uiteindelijk beslissingen maken is het toch gelukt. Morgen gaan we richting Rajasthan.
Hier in Delhi al kunnen genieten van het heerlijke eten, interessante gesprekken over India en de Sikh, de chaos, drukte, geen moment rust, opdringerige tuktuk-drivers, een tuktuk-rijles, India Gate, een Sikhtempel, wat toeristische routes, mensen die je proberen te naaien, anderen die je echt proberen te helpen, trustissues, starende mensen en een, anders dan verwacht, vrij schone stad, schone restaurants en schoon hostel. Het is hier onverwacht een stuk opgeruimder en schoner dan in bijvoorbeeld Chennai. Komt wel goed met die voedselvergiftigingen dus ;)
Het begin van weer een bijzonder avontuur waarin geen dag hetzelfde zal zijn. Zo, en nu een biertje... :)
Daar gingen we dan, 's Ochtends afscheid genomen van Erwin, vreemd om te beseffen dat we elkaar zo lang niet zouden zien. Dat besef was er dan ook nog niet echt, ook bij het afscheid nemen van mijn familie op het vliegveld was het besef er nog niet.
Maar daar gingen we dus. De vlucht was alles wat je liever niet hebt tijdens een vlucht, huilende baby's en mensen voor je die denken dat je het fijn vind dat je op hun schoot komt liggen voor 7 uur achter elkaar, zover hun stoel naar achter ging :P Maargoed, allemaal overleefd en daar kwamen we het vliegveld binnen. De geur die ik rook veroorzaakte een glimlach op mijn gezicht en een kriebel in mn maag. Alle herinneringen van een jaar geleden in India kwamen in een klap terug en de vlucht was ik vergeten! Die glimlach is ook niet meer weggegaan, niet tijdens de chaotische rit met een paar bijna botsingen naar het hostel, niet tijdens het staren van de mensen hier naar me en niet tijdens het eerste dutje in het hostel.
De eerste dag maar eens geregeld dat we ook nog verder zouden komen dan alleen Delhi, na een hoop gedoe, me constant afvragen of degene die je spreekt de waarheid verteld en uiteindelijk beslissingen maken is het toch gelukt. Morgen gaan we richting Rajasthan.
Hier in Delhi al kunnen genieten van het heerlijke eten, interessante gesprekken over India en de Sikh, de chaos, drukte, geen moment rust, opdringerige tuktuk-drivers, een tuktuk-rijles, India Gate, een Sikhtempel, wat toeristische routes, mensen die je proberen te naaien, anderen die je echt proberen te helpen, trustissues, starende mensen en een, anders dan verwacht, vrij schone stad, schone restaurants en schoon hostel. Het is hier onverwacht een stuk opgeruimder en schoner dan in bijvoorbeeld Chennai. Komt wel goed met die voedselvergiftigingen dus ;)
Het begin van weer een bijzonder avontuur waarin geen dag hetzelfde zal zijn. Zo, en nu een biertje... :)
-
18 Oktober 2012 - 22:13
Vere, Erwin En Kiki:
Zie ons hier jaloers wezen... Veel plezier! X -
19 Oktober 2012 - 17:28
Pa:
Je bent nu weer waar je zijn wilt. Ik heb je lange tijd niet zo zien stralen als op de foto in de tuktuk. Hoe ervaart Paulien dit allemaal? -
22 Oktober 2012 - 15:48
Ma:
Je bent weer op je plekje daar geniet er maar lekker van en laat af en toe wel wat van je horen en van jullie spannende avonturen :-)
En pa je kan Paulien Weijs opzoeken en ook haar verhalen lezen op deze site.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
